1 Кому му се упатува дова Нед 29 Јан 2012, 3:41 pm
Muwehhid
Модератор
Во името на Аллах Милостивиот, Самилосен!
Дова се бара од живиот, присутен и способен. Ова се три услови, па ако ги исполни тогаш таквата дова е дзволена, а ако не се овие услови тогаш не е дозволено да се прави тевессул. Први услов: Живот, односно да оној од кого се бара дова да биде жив... затоа не е дозволено да се бара дова на умрениот, бидејчи мртвите за себе не поседуваат штета ниту пак корист, ни смрт ни живот, ни прожививање. Врушност, тој е сиромашен, заробеник на своите дела, па ако работил добро добро ќе му биде, а ако работал лошо лошо ќе му биде. Возвишениот Аллах џ.ш вели: Мртви суштества се, не се живи... (Ен-Нахл 24)
Од тука ќе ја препознаеш грешката на оние кои одат во гробиштата или им се молаат на одреден евлија или пратеник. Може да ги видиш како се молат за отргнување на несреќи. Сето ова е голем ширк кој те исфрла од верата и тоа не е дозволено. Повикување на мртвите не е дозволено, а Пратеникот с.а.в.с умрел и закопан кај Аашината р.а соба. Асхабии имале многу, од нив четврица се халифии и други.
Меѓутоа, ниту од еден не е потврдено, дека некој од нив го Повикуваа (Да се молат на него како посредник), посел смрта. Всушност кога би ги снашла некоја несреќа сами си довеле или да бараат во животот, на присутен, и способен да упати дова за нив. Муслиманите во времето на Омер б. Хаттаб р.а изучувале довии за дожт од страна на Ел-Аббаз во деновите(Кога беше жив) Пратеникот с.а.в.с Од Пратеникот с.а.в.с, се пренесува забрана за земање на гробовите за место за богомолење и давање на тие места дова, бидејчи во земањето на гробовите и зметањето на месзџиде Аллаховиот Пратеник с.а.в.с вели: ,, Немојте своите куќи да ги направете гробови, а ниту мојот гроб светилиште. Донесете на мене салават каде и да бидете, бидејчи вашиот салават до мене стигнува.
Од Мухаммед б. Ел-Хасена б. Алијја б. Еби Талиб се пренесува дека го погледнал на еден човек сакал да го отвори гробот на Пратеникот с.а.в.с. Како би влегол во него и како би изучувал дова, тоа му го забраналее. Му рекле: Сакаш ли да ти кажам еден хадис кој сум го слушнал од мојот татко, а тој од мојот дедо, а тој од Аллаховиот Пратеник с.а.в.с кој рекол:,, Не земајте го мојот гроб за светилиште, ниту пак своите куќи не ги правете гробови туку донесете салават на мене, бидејчи вашиот салават доаѓа до мене каде и да сте (Хадисот го пренесува Ел-Макдиси во Ел-Мухтару)
Хдисите се многубројни за забранаа , а еден од нив е и хадисот од Аиша во Сахих во абесинската црква и разговараше со неа, истоа така Сахих хадисот до Ибну Аббаз, за Забрана на Пратеникот с.а.в.с после смрата.
Знај дека оној кој че упади дова до мртвите навлегол во голема пропаст, бидејчи, на оној кој го повикуваш (мртвиот човек) не слуша, а ако не го слуша како че му се оѕвиее. Па кога ми го слушнал не би бил способен да одговори, бидејчи за себе не поседува ниту штета ниту пак корист.
Како може да имаш нешто за другиот, бидејчи оној кој нешто че изгуби не може ни на другиот тоа да му го даде.
Вториот услов е да оној од кој се бара дова да биде присутен, а присуството може да биде навистина (Релно) или правно. Релано присуство е да го видиш човекот покрај тебе со природно гледање и да од него побараш да упати дова за тебе. Правно присуство означува да го слушнеш неговиот говор и да го слушнеш твојот говор, меѓутоа не му го гледаш неговото лице.
Или твоето барање за дова од него од него стигнува некој друг матријален, познат пат. Доколку не бидеш присутен кај него, а има телефон, па го побаруваш од негоа да упати дова за тебе преку телефон, во тоа нема да има пречки, бидејчи за тоа важи правниот пропис (Услов) како да е присутен, но сепак е подобро ова да се остави како превенција.
Случајот е ист кога некој ќе ви испрати писмо и побара во него да се молите за себе. Тоа што че дојде до него, че го прочита и за тоа нема сомненије, иншаАллах Те ала. Меѓутоа оставање ова е уште поважно за превенција и надвор од дивергенција. Во согласност со ова не е дозволено да се бара дова од отсутен кој не е присутен ниту пак стварно (Релно) ниту пак правно, бидејчи како че го чуее твојот повик, освен ако си убеден дека тој го познава невидливиот свет, а тоа е ширк. Аллах џ.ш вели: Кажи: “Тајната што е на небесата и на Земјата ја знае само Аллах(Гајбот). И не знаат кога ќе бидат оживеани. (Eн-Немал 65)
Значи, кога го повикуваш , а тој е отсутен, го правиш тоа само затоа што си убеден дека тој го познава невидливиот свет. Трети услов е да оној во кој се бара довата да биде способен. Кога велиме да бие Способен , да дови за тебе. Сите се способни да упатат дова на Возвишениот освен мртвите. Некои додаваат четврти услов, а гласи:
Да оној кој го повикува (да прави дова за него) да биде добар. Ова е природен услов, бидејчи никој не че бара на упатување на дова кај други освен кога че ги препознаае индикација сослушувања на молитви. Секој прашува(Бара) она што е подобро, бидејчи настојува да неговата дова биде ислушана(Примена), за тоа постои страв за оние кои искажуваат наводна исправност како залутаните Суфиски шејхови и сл. Кога че се остварат овиее услови дозволено е да се побара дова освен тоа што постои прашање: дали е подобро да се бара дова од труги (Да упати за тебе), или оставање на таа приказна.
Одговорoт е: Ова се разликува во согласност на различниот ниет на оној кој се бараа. Ако му е целта да се окористи од довата на другиот, тогаш тоа е спротивно на превентивен, бидејчи исправните предходници( асхабите , табиниите и др..) немале таков обичај.
Меѓутоа , тоа е сепак дозволено, освен ако е краен цел да се окристат обичните луѓе. Тогаш е препорачливо и према тоа се гледа на барањето на Омер од Ел-Аббаз да им упати дова за дожт, бидејчи е корист на сите луѓе, а не само за Омре р.а.
А ако оној кој бара има за цел да оној кој го повикува со повод на дова исклучиво , мелеки тогаш тоа го правел и Пратеникот с.а.в.с Омер кога му рекол: ,,Немој да заборавиш да упатиш добра дова за нас,, Пратеникот с.а.в.с нема потреба од довата на Омер, туку сака Омер да се окористи, бидејчи никој не че дови, за неговиот брат во негово утсуство, а Аллах за него не че ги задолжи на мелеките кои че му одговараат:,, И тебе исто ти припаѓаа,,Че се задоволиме со овој одговор, како би ги одвинувале и како не би отишле надвор од нашата цел Аллах џ,ш најдобро знаее!
Припремал : Др. Велид б. Рашид Ес-Се'идан.
Обработка: Ахлу-Суннах
Последната промена е направена од islam nur на Сре 01 Фед 2012, 3:17 pm. Мислењето е променето 2 пати.