1 Исламските Учењаци (Алими) за Ибн Ареби Сре 08 Фед 2012, 2:37 pm
Muwehhid
Модератор
Во името на Аллах Милостивиот, Самилосен!
Познато е правилото кај исламските учењаци (Алими) : “Луѓето се препознаваат по вистината, а не вистината по луѓето.” Кога сакаме да го знаеме вистинскиот пат во кој не повикуваат некои поединции или групи, обврска ние да го споредиме тоа со Курански-Хадиски цитати и мислењето на исламските учењаци (Алими).
Една од истакнатите личности кој ги одвела и ги заведила на муслимснаските групи, особено суфиско-филозофските промотериите кои, за жал, го стекнале верското знаење во неисламски институции иапологетичарки термини, тоа беше шејх Мухиддин Мухаммед б Али Ибн Ареби ес-Суфи. Напишал многу дела, а најпознати се: Ел-Футухатул-мекијје и фсусусул-Хикем.
фсусусул-Хикем . е , за жал, преведена и на босански јазик. Предедувач др. Решид Хафизович, после безрезервни прогласувања од шитски необичности, им понуди на бх. Во јавноста нова енциклопедија Ибн Аребиова заблуда. Така финскиот доктор по акаида по безборј пати, свесно или несвесно, помогнал за рушење на исламското верување, сметајчи дека им прави услуга на исламот и на муслиманите.
Шејхул- ислам Ибн Тејмијје вели: “ Ми говореше шејх Кемалуддин ел-Мераги, а беше учењак (Алим) во неговото време, дека ја читал Ибн Аребиовата книга “фсусусул-Хикем” сметајчи дека е во опасност обдарениот Аллахов роб, научиникот (Алимот). Кога ја напишал на одредени цитати, му се обратил до афторот велејчи му: Ова е спротивно од Куранот! Ибн Ареби му одговорил: “ Се во куранот е ширк, техвид (Исправно обожавање) е она што ние го говориме. (Погледни: Меџу ул-Фетва 13/186 , 11/241 , 2/244 и Ел-Дзевабус-Сахих 4/500)
Имам Зехаби за ова дело вели: “фсусусул-Хикем е неговото најдобро дело. Ако она што го спомнува во него не е неверство, тогаш неверството не постои на дуњалук. После тоа вели:” Многу негови изјави и изреки многу се симболично толкувани, но ниако книгата “фсусусул-Хикем” (Погледни: Сијеру еаламиннбела 23/48-49)
Имам муфесир Ибн Кесир вели:” Во “фсусусул-Хикем” има многу работи чии изглед укажува на јано неверство.” (Погледни: Ел-Бидаје вен-нихаје 13/179)
Возвишениот Аллах во почетните ајети во суре Ел-Бекаре вели: Сеедно е, навистина, на оние што не веруваат ќе ги опоменуваш или нема да ги опоменуваш : оние, сепак, нема да веруваат. Аллах ги запечати и срцата нивни и ушите нивни, а пред опулот нивни е завеса, и за нив има казна голема.(Ел-Бекаре 6-7).
Ибн Аребиов коментар за овие ајети гласи: “ Оние кои не веруваат, односно. Кои со својата љубов се сокриле, Сеедно е, ќе ги опоменуваш или нема да ги опоменуваш, Односно се едно дали че ги опоменуваш или не, поради она што ние му го дадовме, оние, сепак, нема да веруваат, Односно не веруваат во тебе ниту пак прифачаат од тебе, туку е донесена од Нас, Аллах ги запечати и срцата нивни, Односно не го резмислуваат освен Него,и ушите нивни, Односно не веруваат во тебе, а пред опулот нивни е завеса, Односно не гледа ништо освен Него, не погледнувајчи на тебе ниту она што е кај Аллаховит Пратеник, и за нив има казна голема, Односно измачувањето (Казната) од зборовите ел-узбех, што значи пријатен вкус, односно. Му припаѓа голеама удобност. (Погледни: Акидетул Ибн Ареби, стр. 25, од имам Текијуддун Мухаммед б. Ахмед ел- Фасија, умрел 832 година по хиџретска годнина, земени од неговото дело “Ел-Икдус-семин” , 2/160-199)
Ибн Ареби во потполност го менува значењето на Аллаховите зборови. Ове ајети се однесуваат за неверниците, без разединување на исламските учењаци (Алими), последено со Ибн Ареби толкувајчи ги без основна симболика и ги насочува на верниците!!!
Исламските учењаци (Алими) приговарале со Ибн Ареби и го осудувале неговото верување кое што е во колизија со изворното оргинално исламско верување. Кога населението од Каиро го прашале на Ебу Мухаммед б. Адис-Селама (Умрел 660 г.х) за Ибн Ареби, рекол: “ Расипан, страмота, сметал дека светов постои одсекогаш и не го забранувал неморалот. (Погледни: Шијеру еаламин-нубела 23/49 и Акиеду Ибн Ареби стр 25) На друго место Ибн Абдус-Селам за него вели : “ Зидник (Отпадник од исламот) . (Погледни: Хашијету Ибн Абидин 6/363)
Кадија Ијад тврди: “ Исламските учењаци се согласни за неверство оној кој смета дека светот не е створен. (Погледни: Фетхул-Бари 12/202)
Ибн Ареби би загрижен повикувач, подржувач и претставник на вахдетул-вуџуда (панатеизам –единсво на постоење) ,(Погледни: Ел-Ибер 3/233 и Мизанулиатидал 3/559 од имам Зехебија) Кај следбениците на овој правец не постои разлика помеѓу створенијата и Створителот, сите створенија се обединети со Створителот. Кој створениот човек го обожавал, тој всушност, го обожава на Аллах, Нека е високо Возвишен Аллах од она што му го пришува.
Една прилика Ибн Ареби со група на луѓе пред еден леш од мртво куче. Еден од присутните го праша: “ Овој Леш (мртво тело), дали е исто така , Аллахово битие?! Да ли постои нешто надвор од Аллахово битие, Да, сè е во неговата суштина, одговори Ибн Ареби (Погледни: Medžmu'ul-fetava 13/186)
Хафиз Ебу Зура Ахмед ел-Ираки вели: “ Нема сомнеиниее дека делата “Фусусул-Хикем” и “Ел-Футухатул-мекијје”, содржат отворено неверство. Ако тоа навистина Ибн Ареби го кажал и умрел со тоа, тој е неверник- вечен жител на Џехеммемот (Погледни: Месреут-тесаввуф стр. 157)
Хафиз Ибн Ахмед Хакеми вели: “ Во делата на Ибн Ареби “Фусусул-Хикем” и “Ел-Футухатул-мекијје”, има јасно поигрување со Куранските ајети и травестија на толкување. Во нив (спомнатите дела) авторот спомнува неверство кое е поголемот од неверството на евреите кој велат: “ Узеир е Аллахов син, и неверствата на христијаните кои велат: иса а.с е Аллахов син, и Аллах е еден од тројцата (Света дројца). Тие му отелотворени на Аллах во една особа, додека овие отелотворениле сите створениа во Аллаховото бите. (Погледни: Меаридзул-Кабур 1/302)
Ибн Хадзер го прашал на својот учител Сирадзуддин Ебу Хафса ел-Булкинија (Умрел 805 х.г) за Ибн Аребим па рекол:” Тој е неверник.” Кадија Ебу Зејд Ибн Халудин (Умрел 805 х.г) рекол: “ Овие суфии, како : Ибн Ареби, Ибн Себинија , Ибн Берредзана, имаат бројни дела кои се полни со отворени неверства... Овие дела треба да се уништуваат, да се запалаат или да запира водата на мастилото со кое е испишана како да не остане ниту една буква во нив. Во тоа има верска опста корист и исфрлање на заблудените верувања. (Погледни: Акидету Ибн Ареби , стр. 25)
Текијуддин ес-Субки вели: “ Познатите суфии како Ибн Ареби и други се заблудни незналице кои се откажале од патот на исламот. (Погледни: Месреут-тесавваф стр. 157)
Ибн Ареби во своето дело “Ел-Футухатул-мекијје”, 2/252, во еден составен стих во кој вели дека местото (Степенот) на евилиите кај Аллах е поголемо од Пратеничкото. (Погледни:Ел-Акидетул-Тахавије, 2/743 , познат ханефиски учењак (Алим) и кадија Ибн Еби Аизза , кој умрел 793 година по хиџра.) В истото дело 4/141, во еден составен стих во кој вели дека Аллаховите зборови се све она што го говори. (Погледни: Ел-Акиедетул-Тахавије 1/179)
Ебу Мухаммед б. Абсис-Селам рекол за Ибн Ареби: Непослушен, презрен, Лажго. Го пршава за женидба со џин па рече дека не е возможно да се жени со џин. После кратко време ми раскажа како , сепак , се оженил за џин која му родила три сина. Еден ден се наултила и го удрла со остатокот на коските така што на главата му останаа видливи лузни. После тоа се налутила и отшла, и никогаш не се вратила. (Погледни: Kасидетул Ибну Кајјим 1/170).
Многу други учењаци го окарактеризирале на Ибна Ареби како отпадник од исламот, заблуден суфија или кажеле дека во неговите дела се наоѓа отворено неверство. Од нив се и: Кадија Ибн Дземаах (Умрел 733 х.г) , Мухаммед б. Јусуф ел-Дзезри (Умрел 711 х.г), Кадија Садуддин ел-Хариси (Умрел 711 х.г) , Шемсуддин ел-Джезери (Умрел 711 х.г) , Кадија Зејнуддин ел-Киттани (Умрел 738 х.г) , Нуруддин ел-Бикри (Умрел 727 х.г) Шерфуддин ез-Зевави (Умрел 743 х.г) , Ебу Абдиллах ел-вергами ет-Туниси (Умрел 803 х.г) и други. (Погледни: Акидету Ибн Ареби 29-40)
Аллах да му се смилува на имим Шемсуддин Зехебију кој во својот говор за Ибн Ареби и неговото дело “Фусусул-Хикем” , рекол: “ Се колнам во Аллах, подобро му е на муслиманот да живее како незналица, да оди во стадото со говедата, не знаеијчи ништо од исламот, освен неколку суриња кои се учат за намазите и да верува во Аллах и во Судниот ден, така му е подобро отколку вака да ја запознаее вистината. ( Погледни: Мизанул-иатидал 3/660 , од имам Зехебија)
Рзлични се коментарите на исламскиот учењаци кога е во прашање покајувањето на Ибн Ареби. Некои тврдат дека Ибан Ареби се покајал и се вратил на патот на Ехли-Суннет.
На кај го молиме на Возвишениот Аллах да биде онака како што рекол имам Зехеби:” Ако Ибн Ареби се одрекнал (Се откажал) од своите изреки (Убедувања) пред смрта, успеал, а тоа на Аллах не му е тешко да го направи. (Погледни: Сијеру есламун- нубела 23/49).
А Аллах џ.ш најдобро знаее!.
Припремал : mr. Safet Kuduzović
Обработка: Ahlu-Sunnah