Home
1
Завидливост Пон 10 Окт 2011, 10:34 pm
Muwehhid
Модератор
Во Името На Аллах џ.ш Милостивиот, Самилосниот.
Душата чиста како капка вода од бистар горски поток, светла коко сончев зрак, во себе не содржи ниту трошка злонамерна завидливост. Таква е исламската душа, а таква душа е неопходна за сите оние Што се стремат кон совршенство.
Во голема борба за голема цел треба свесно да се прегази змиската глава на завидливоста, која постепено го уништува иманот, ја уништува вистинската човекова личност, а од човекот прави Шејтански слуга и роб.
Поради љубовта кон Аллах џ.ш. треба да се разбие секаква злобна помисла. Тоа го бара Аллах џ.ш. од секој верник, па должност е на секој верник така и да постапува.
Првиот завидливец бил Иблис (проколнетнека биде). Му завидел на Адем а.с., му завидел на верниците од човечкиот род до Судниот ден, и од својата безумна злоба тргнал да ги заведува луЃето и да им нанесува постојано зло.
И Аллаховото Име на исните и во срцата, ги чува му,минските дуШи од пеколната измама на Иблис.
Во името на Аллах, Милостивиот, Сомилостен!
Речи: -Барам заштута кај Господарот на разденувањето
Од лошото на тоа Што Тој го создава
И од лошото на мрачната ноќ, кога Ќе го рашири мракот
И од лошото на сплеткарот, кога сее сплетки
И од лошото на завидливецот, кога завидливоста не ја крие
( Кур,ан: 113)
Ресулуллах Мухаммед савс зборувал:
Завидливоста ги уништува добрите дела како огнот дрвата;
Ниеден од вас нема да биде вистински верник, се додека на другиот не му посакува, тоа Што го сака за себе;
Кај верникот заедно одеднаш не можат да се најдат иман и завидливост;
Завидливоста и сомневањето ја разрушуваат човековата заедница;
Верникот смее да им завидува само на две лица: на човекот кому Аллах џ.Ш. му дал богатство, а тој богатството го троши во правење добри дела; и на човекот кому Аллах џ.ш. му подарил мудрост и знаење, а тој самиот постапува учено и мудро, а освен тоа и на другите ги подучува на мудрост и знаење.
Кога верниците во целост би ги слушале само Аллаховите џ.ш. зборови , кога би го почитувале и применувале тоа Што го зборувал и работел Аллаховиот Пратеник савс?! Колку ли само среЌа би имало тогаШ на овој свет; колку ли само полесно би се живеело? Но, за жал човекот често паЃа под влијание на проколнетиот Шејтан.
За верникот и за верничката секакво завидување е бессмислено. ЗоШто да се завидува? Се на овој свет е минливо и пропаЃа, само Возвишениот Аллах џ.Ш. е вечен. Се Што поседуваме во наШа сопственост и Што држиме во наШите раце е за кратко кај нас.
Зарем не забележуваме дека секојдневно околу нас се случува умирање. Конечно, еден ден и ние Ќе ја доживееме смртта. А Што после?
Аллах џ.ш. бара да се почитува Неговиот Збор, а Тој зборува дека му,минот не смее да завидува. Верата, длабоката вера во Единствениот Аллах џ.ш. го оплеменува човечкото срце, таа ги отстранува лошите навики, недостатоци и зависности, колку и да бидат со длабоки корени на нашите лоши навики, па макар да се однесува и на самото завидување.
Светлото на Аллаховиот џ.Ш. пат го разретчува мракот на лоШите луЃе со скриени мисли и со лоШи намери Што се раЃаат и Што почиваат длабоко во човечката дуШа и срце.
Овие сознанија треба цврсто да се прифатат и да внесат во животот малку радост, луЃето да се радуваат на животот, бидејЌи се поттикнати од вистинска позитивна мисла која го менува човекот кон подобро однесување.
Племенитиот и добар Хасан ел Бастри запиШал:
Завидливоста ја разруШува верата, побргу отколку сврбежот Што се Шири низ телото. Поради погубните последици од зависта, верникот треба да се советува да ги искоренува злобата и завидноста од своето битие.
Завидливоста и злобноста се како заразна болест Што ги усмртува луЃето. Таа за дуШата е опачна и опасна беоест. За жал насекаде ја среЌаваме.
Често ја среЌаваме и кај младите луЃе. Еден ученик му завидува на друг ученик на успехот и резултатите во учењето. Првиот не размислува, само завидува. ЗоШто да се завидува, кога и тој Што завидува може да постигне ист успех, ако не и поголем, се разбира ако вложи значителен труд?
Но, погледни, завидливоста се раЃа, се обелоденува како чедо на мрзливоста, отсуството на волја и вредното настојување. ЗоШто да ја продавам својата дуШа на Шејтанот поради сопствената негрижа?
Завидливоста се раЃа кога луЃето Ќе ги видат другите како успеваат во животот, се раЃа кон стекнатите имоти на другите, се раЃа на секој чекор.
Се јавува во безброј видови. Но сигурно е дека зад завидливоста стои проколнетиот Шејтан, кој ги повикува сите луЃе во своите лажни стапици со магични залажувачки повици.
НикогаШ не треба да забораваме дека е тоа лоШо Иблисово својство, дека се тоа негови украси и гордости. Вистинскиот верник нема да дозволи такво лоШо својство да завладее со неговата дуШа, ниту пак да свие гнездо во неа.
Но, ако се појави таа отровна змија, веднаШ треба да и се разбие главата. УбивајЌи го тоа зло, човекот во себе го убива Иблис. И затоа му,мините подобро да пуШтат рака во разгорен оган, отколку да дозволат тоа зло да зацарува во нивната дуШа.