1 Лаги на Да’ва Тевхид… Вто 06 Сеп 2011, 2:02 pm
Monoteizam
Редовен член
Кажува Шејх Мухаммед ибн Абдуллах рахимехуллах:
Она во што ние веруваме (тоа е наша акида) е тоа дека ние, не сметаме дека заробувањето на Арапите е дозволено, ниту пак ние тоа не сме го правеле, а не се боревме ни против никого друг освен против нив. И ние не го сметаме дозволено убивањето на жени и деца. А што се однесува на лагите кои се измислени против нас, за да би се сокрила вистината со тоа и да се излажат створенијата, како што се лагите:
- Дека ние го толкуваме Кур’анот со наше мислење.
- Дека ние прифаќаме само онакви хадиси кои се сложуваат со нашето разбирање, без враќање на шерх (коментар) и без консултации со шејхови.
- Дека ние го омаловажуваме статусот на нашиот Веровесник саллаллаху алејхи ве селлем со зборовите: “Веровесникот е само распаднат собир од коски во неговиот гроб. Стапот на едниот од нас е од поголема корист отколку Мухаммед алејхи селам. Он нема да посредува за нас (да прави Шефа’ат).“
- Дека ние тврдиме посетата на Мухаммед саллалалху алејхи ве селлем не е Мендуб (Препорачана).
- Дека ние тврдиме, дека он не го знаел значењето на шехадетот “Ла Иллахе Иллаллах“ се додека ајетот “Знај дека нема друг бог освен Аллах“ не му бил објавен, и покрај тоа што овој ајет е објавен во Медина.
- Дека ние не се наслонуваме на зборовите од Улемата.
- Дека ние забрануваме книги од следбениците на мезхебите, поради тоа што оние содржат вистина и лага.
- Дека ние сме муџесими (Антропоморфисти).
- Дека ние ги текфириме сите луѓе од нашето време и сите луѓе после шестото столетие по хиџра со исклучок на оној кој е на она на што сме ние, а од ова произлегува нивното тврдење дека ние не прифаќање присега (Беј’у) ниту од било кого, се додека не признае дека пред тоа бил мушрик и дека неговите родители умреле припишувајќи му партнер на Аллах.
- Дека ние забрануваме да се донесува салават на Посланик саллаллаху алејхи ве селлем.
- Дека ние апсолутно забрануваме пропишан начин за посетување на гробови.
- Дека секој кој го следи нашиот пат, опростено му е, па дури и неговите долгови.
- Дека ние не ги признаваме на Ехлул Бејт (Аллах нека е задоволен со нив) нивниот хакк, и дека ние ги присилуваме да се венчаат за оние кои не се рамни на нив.
- Дека ние присилуваме стар човек да се разведе од својата млада жена, за таа да се омажи за млад човек, ако нивниот случај е донесен пред нас.
А што се однесува на сите овие лаги, како и многу други покрај нив за кои сме прашувани и од порано, нашиот одговор на сите овие работи е:
“Славен нека си Ти, ова е голема потвора“ (Ен Нур 16)
Со тоа било кој од нас да пренесува нешто од тоа или нас тоа да ни го препишува – изнесол лага и потвора на нас. А било кој да ја посведочи нашата состојба и биде присутен на нашите места и да се увери во она на што сме ние, он засигурно ќе знае дека сето тоа е лага и потвора на нас од непријателите на оваа вера и шејтановите браќа. Се со цел луѓето да се исплашат и де одвратат од предавањето на чистиот Тевхид на Возвишениот Аллах Единствен, во ибадет (да се одвратат) и да ги напуштат сите видови на ширк, за кои видови од ширкот Аллах рекол дека нема да ги опрости.
Кажува Возвишениот:
“Аллах, навистина, нема да опрости да Му се здружува здруженик, а се, освен ова, простува кому сака.“ (Ен Ниса 48)
Она во што ние веруваме (тоа е наша акида) е тоа дека ние, не сметаме дека заробувањето на Арапите е дозволено, ниту пак ние тоа не сме го правеле, а не се боревме ни против никого друг освен против нив. И ние не го сметаме дозволено убивањето на жени и деца. А што се однесува на лагите кои се измислени против нас, за да би се сокрила вистината со тоа и да се излажат створенијата, како што се лагите:
- Дека ние го толкуваме Кур’анот со наше мислење.
- Дека ние прифаќаме само онакви хадиси кои се сложуваат со нашето разбирање, без враќање на шерх (коментар) и без консултации со шејхови.
- Дека ние го омаловажуваме статусот на нашиот Веровесник саллаллаху алејхи ве селлем со зборовите: “Веровесникот е само распаднат собир од коски во неговиот гроб. Стапот на едниот од нас е од поголема корист отколку Мухаммед алејхи селам. Он нема да посредува за нас (да прави Шефа’ат).“
- Дека ние тврдиме посетата на Мухаммед саллалалху алејхи ве селлем не е Мендуб (Препорачана).
- Дека ние тврдиме, дека он не го знаел значењето на шехадетот “Ла Иллахе Иллаллах“ се додека ајетот “Знај дека нема друг бог освен Аллах“ не му бил објавен, и покрај тоа што овој ајет е објавен во Медина.
- Дека ние не се наслонуваме на зборовите од Улемата.
- Дека ние забрануваме книги од следбениците на мезхебите, поради тоа што оние содржат вистина и лага.
- Дека ние сме муџесими (Антропоморфисти).
- Дека ние ги текфириме сите луѓе од нашето време и сите луѓе после шестото столетие по хиџра со исклучок на оној кој е на она на што сме ние, а од ова произлегува нивното тврдење дека ние не прифаќање присега (Беј’у) ниту од било кого, се додека не признае дека пред тоа бил мушрик и дека неговите родители умреле припишувајќи му партнер на Аллах.
- Дека ние забрануваме да се донесува салават на Посланик саллаллаху алејхи ве селлем.
- Дека ние апсолутно забрануваме пропишан начин за посетување на гробови.
- Дека секој кој го следи нашиот пат, опростено му е, па дури и неговите долгови.
- Дека ние не ги признаваме на Ехлул Бејт (Аллах нека е задоволен со нив) нивниот хакк, и дека ние ги присилуваме да се венчаат за оние кои не се рамни на нив.
- Дека ние присилуваме стар човек да се разведе од својата млада жена, за таа да се омажи за млад човек, ако нивниот случај е донесен пред нас.
А што се однесува на сите овие лаги, како и многу други покрај нив за кои сме прашувани и од порано, нашиот одговор на сите овие работи е:
“Славен нека си Ти, ова е голема потвора“ (Ен Нур 16)
Со тоа било кој од нас да пренесува нешто од тоа или нас тоа да ни го препишува – изнесол лага и потвора на нас. А било кој да ја посведочи нашата состојба и биде присутен на нашите места и да се увери во она на што сме ние, он засигурно ќе знае дека сето тоа е лага и потвора на нас од непријателите на оваа вера и шејтановите браќа. Се со цел луѓето да се исплашат и де одвратат од предавањето на чистиот Тевхид на Возвишениот Аллах Единствен, во ибадет (да се одвратат) и да ги напуштат сите видови на ширк, за кои видови од ширкот Аллах рекол дека нема да ги опрости.
Кажува Возвишениот:
“Аллах, навистина, нема да опрости да Му се здружува здруженик, а се, освен ова, простува кому сака.“ (Ен Ниса 48)