1.Пропис за земање на надоместок (пари) за учење на Кур’ан
 
Не му е дозволено на оној кој што учи Кур’ан да зема за тоа надоместок  пред или после тој чин без разлика да ли е тоа учење во намазот или покрај тоа (учење за хатме или за умрените души како што тоа го праваат хоџите денес и така наречената ивз).
 
Треба да се напомене дека  земањето на денешните имами во месџидите (џамиите) и музеиниите не е од ова погоре што го спомнавме кое се зема од државниот (исламски) фонд во халифетот. Не се смета тоа за земање (пари) за учење на Кур’ан ниту  за учење во намазот туку тоа е надоместок за заватеноста и работата за личностите кои што ги обврзуваат сите муслимани кои во нивното име тие го обавуваат (учаат).
 
Познато е дека Омер, радијаллаху анху им давал на муџахедините (борците на Аллаховиот пат) и нив ги потпомогнувал со одреден надоместок од  државниот имот. Потврда за ова се и зборовите на Визвишениот Аллах во Куранот каде се вели дека им е дозволено на оние кои собираат Зекат одреден процент во самиот тој Зекат па и ако се богати тоа е поради вложувањето на трудот во задолжителните исламски работи.
 
2.Изнајмување на луѓето (изведувачи, учачи) поради учење на Кур’анот
 
Земањето на луѓе кои што ќе го учаат Куранот за тие да би учеле за душите умрените луѓе е новотарија за која не е пренесен доказ во Аллаховата вера и таквиот чин се смета за надоместок и јадење имотот на луѓето со харам (недозволен) начин. Оној кој што учи Кур’ан со нијјет да земе за тоа некој матријален надоместок , тогаш неговото дело е расипано бидејќи тоа е нешто друго од целната награда и приближувањето на Возвишениот Аллах.
 
Милостивиот Аллах, Семилосниот во сура Худ во 15-16 ајет вели:
 
مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ
 
“Оние кои го сакаат животот на овој свет и украсот негов Ние ќе им ги надополниме постапките нивни во него и оние, тука не ќе бидат, токму, прикратени:
 
ولَٰئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ ۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا فِيهَا وَبَاطِلٌ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
 
“оние за кои на Ахирет ќе има само казна. Таму ќе им пропадне она за што го изградија и ќе им биде ништовно за она што го работеа.
 
Од работите кои што се сметаат за ибадет е и учење на Кур’анот, тоа не се прави поради дуњалучка корист, туку треба целта треба да биде Аллаховото задоволство и очекување на Неговата награда. Човекот кога учи Куран поради надоместок (пари, матријални работи..) нема никаква награда кај Аллах за тоа учење а ниту тоа ќе му користи на оној на кого му се учи (на умрената личност). Тој имот ќе биде ништовен (расипан) се додека човекот тој имот не го подели да кажеме на пример во садака на имато на мртвиот кој што би имал корист од тоа и тој и оној во чие име е поделена садаката. Обврска му е на секој оној кој што учел (куран) и зел имот (пари) на харам начин тоа да го врати и да направи покајување и да се плаши од Аллах, а своето снабдување (нафака) да ја побара на халал начин.


Милостивиот во Кур”анот, во сура Ет-Талак, во 2-3 ајети рекол:


وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا


“А оној кој се плаши од Аллах, Он ќе му изнајде излез!


وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ ۚ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ


“И Он, исто така, ќе му даде рск од каде што не се надева. А оној кој се потпира врз Аллах, Он му е доста.


Обврска му е на секоје еден муслиман да не го јаде имотот на погоре спомнатиот начин.
Вистина е дека учењето на Куранот е од најдобрите ибадети бидејќи за секој проучен Харф (буква) од Аллаховата книга следи награда од 10 себапи, но ова се однесува за оној кој што има исправен нијјет на приближување и обожавање на Возвишениот Аллах не сакајчи со тоа ништо од дуњалукот.
И на крај кажувам:


-       Земање (Изнајмување) луѓе кои што ќе го учаат Куранот е НОВОТАРИЈА кој нема освова во шеријатот.


-       Земањето на имотот на спомнатиот начине е ХАРАМ, бидејќи за покорност не се зема награда од луѓето туку од Господарот на луѓето.
 
Му наредил Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем, на оној учи Куран помош да бара од Аллах, пренесува имам Тирмизи во својот суннет од Имран Ибн Хусејн дека во една прилика се најдол пред некој човек кој учел Куран и така барал од луѓето, па му рекол:
 
“Кој ќе учи Кур’ан нека бара од Аллах надоместок (награда) за тоа, бидејќи навистина ќе дојде народ кој ќе учи Кур’ан и ќе им бара надоместок од луѓето.”
 

Учењето на Куранот односно земање на надоместок за прочување на Куранот или учење на Рукја со која може да има корист личноста освен оној кој што учи Куран е дозволено и на тоа не упатува хадисот на Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алејхи ве селлем, а кој го пренесува Ебу Саид Ел-Худри, радијаллаху анху кога учеше Рукја и го излекувал еден човек за тоа му зеде надоместок овца (подучувајчи ги нив за лекување со Куранот) . Ова не упатува на дозволата за земање  на надоместок за подучување на некои работи од верата и дозвола за земање за надоместок на Рукја.

Извор: essunne

Обработка: ahlu-sunnah