Што значи клевета(лажни обвиненија)? Кога, како и на кој начин тоа се случува? Имено кога се спомнува изразот клевета тој најчесто се поврзува за одвинување на чесните верници за зиналук, иако овој израз го опфатува секоја кажана лага за својот брат или сестра, секое оговарање и секое клевета и лишување од нејзина чест и чесните муслимани и муслиманки.

Секогаш меѓу луѓето имале мунафици и оние кои што сакале да меѓу верниците да се шири интрига(фитна,невистина), да се циркулираат грди(лоши)зборови (озборувања) како би се извалкала честа на вистинските верници и со тоа да му се направи штета на Исламот и на муслиманите. Возвишениот Аллах им ветува на таквите тешка казна во ајетот во кој се вели:

إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ

Оние кои посакуваат да се прошири срамното дело меѓу оние кои веруваат им припаѓа, навистина, казна болна и на овој свет и на Ахирет. Аллах знае, а вие не знаете. (Нур 19)

Колку луѓе можат да одаат далеку со своите обвинувања и клевети најдобро нас ни го oбјаснува тоа слујчајот на Аиша радијаллаху анхума, која мунафиците лажно ја одвинале дека направила зиналук(блуд).

Не се плашеле дека на мајката на верниците, на сопругата на Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем, што е изнесуваат ваква лага, а што е тогаш со нас, како ние да бидеме поштедени(спасени) од такви и слични напади на нашата чест и углед. Во врска со Аиша мајка на верниците Аллах посел извесен период кој за него бил исклучително долго период и тежок објавил курански ајети во кои ја потврдува чесноста на Аиша и ја објаснува сплетката која мунафиците(дволичните) ја направиле.

Да се согласуваш со некој и да го клеветиш(лажно да го одвиниш) дека тоа што го направил е голем грев, а уште полошо од тоа да го клеветиш дека направил блуд. Аллах, џелле шанху, зборува за овој грев во неколку ајети како што е во сура нур каде што Аллах вели:

إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ

Оние кои, навистина, фрлаат измислици по чесни жени вернички се проколнети и на овој стев и на Ахирет и ним им припаѓа казна голема. (Нур 23)

يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَأَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

На Денот кога против нив ќе сведочат и јазиците нивни, и рацете нивни и нозете нивни за она што го работеа.(Нур 24)

Да би ја заштитил честа на верникот, Аллах, џелле шанху, за оние кои се осудуваат на поштените(чесните) да ги клеветаат(лажно да ги одвихуваат) со блуд и слично. припремал жестока казна, а тоа е осумдесет одари со камшик. Аллах вели:

وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ

А оние кои ќе фрлаат лага врз чесните жени, а за тоа нема да донесат четири сведоци, удрете им осумдесет корбачи и сведочењето нивно никогаш повеќе не примајте го. Тие се, токму, расипаните! (Нур 4)

إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

Освен оние кои ќе се покајат по тоа и кои ќе се поправат. Та, Аллах, навистина, е Простувач и Сомилосен! (Нур 5)

Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем, овој грев го спомнал во седум големи гревови и рекол: Чувајте се од седум наштешки гревови!- кои се тие, Аллахов Пратенику?- прашаа асхабите. -Здржување на Аллах други божества(ширк), правење магии, убиство, освен кога тоа правдата го прави, да јадеш камата, да јадеш од имотот на јетимите(сирачињата), бегање од бојното поле, одвинување за зина на поштена жена муслиманка. (Муттефекун алејхи)

Кој ќе го клевети на својот роб дека направил блуд ќе биде камшикуван на Судниот ден, освен ако биде точно она што е кажано за него.(Муттефекун алејхи)

Клевета може да се изрече(каже) на друг начин, не мора да биде дирекно одвинет за блуд бидејчи кога на честа муслиманка ќе е се каже проститутка и слично. тоа е веќе исто така клевета. или ако на нејзиниот маж е се каже дека е проститутски сопруг и тоа е клевета. Дури ако и на неговиот син му рече(халали за изразот) курвин сине и слично. што поединци понекогаш многу лесно го извовараат и тоа е клевета. Сето ова влегува во зборовите на Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алејхи ве селлем, кога вели:

Човекот понекогаш изговара добри зборови на кои не им посветува посебно внимание зошто му се гледат како да не се важни а тие ќе му донесат Аллахово задоволство и ќе му ја подигнат вредноста за повеќе степени. Исто така човекот понекогаш изговаара лоши зборови за кои не води сметка а тие ќе го однесат во Џехеннем..(Муттефекун алејхи)

Една прилка познатиот асхаб , Муаз бин Џебел го праша на Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем: Па зарем луѓето ќе одговаарат за она што го зборуваат? Пратеникот му одговорил : О кутри мои Нема ништо друго повече што ќе ги фрла луѓето во Џехеннем освен нивните јазици. (Тирмизи и Ибн маџе)

Абдуллах Ибн Омер пренесува дека Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем, рекол: Муслиман на муслиманот му е брат, не смее насилство(неправда) да му прави, ниту на цедило да го остави.Аллах ќе му помогне на оној кој ќе му помогне на својот брат. Кој ќе му олесни на муслиманот некој тежина, на Судниот дена Аллах ќе му ја олесни неговата тежина. Кој ќе го покрије срамот на својот брат муслиман, Аллах ќе го поговите срамови на Судниот ден. (Бухари)

од наведениве курански ајети и хадиси можеме да заклучиме дека е најдобро за она што не го знаеме да не зборуваме и дека не смеме да се вклучуваме во разни проблематики(контроверзии) и осудување на одредени луѓе ако за тоа немаме веродостојни докази.

Во денешно време гледаме како многу кои сакаат да ја добијаат власта се обидуваат со разни клевети да го уништат својот противник удирајчи по неговата чест и поштеност(чесност).

Во тоа не непоминувајќи ни верски ни светски личности, бидејќи тие во чии срца има болест едноставно уживаат за верниците и верничките да се шираат зборувања, клевта, лаги и озборувања да на тој начин да му наштетаат на исламот и муслиманите. Затоа не подлегнуваме на пропаганди на тој и тој, многу од нив сметаат дека со тоа што изнесуваат клевета не прават никаков грев, а погледнавме дека итоа како е голем и крупен грев.

Ние треба да ги советуваме на луѓето да се држат настранa гревот, а ако некој од нив падне во грев тогаш му треба помош упатувајќи го на покајување а не да се разговара за неговиот случај. Не сме задолжени(немаме обврска) да ги истражуваме грешките на луѓето, туку сме должни да ги повикуваме во добро и да ги одвраќаме од зло.

Го молам на Возвишениот Аллах да ни подари од Себе милост и да во секоја наша постапка, зборови и дела да ни подари внимателност и мудрост. Амин.

Извор: EsSUNNE” Обработка :Ahlu-sunnah