Home
1
Човекот и Ибн Абу Давуд - субахана'Аллах Саб 12 Јан 2013, 3:04 pm
Abu Al-Amin
Брат
Се пренесува за еден човек, којшто побарал влез кај судијата на судиите по име Ибн Абу Давуд.
Човекот рече: „Кажете му дека Абу Џафар е на врата..“Кога Ибн Абу Давуд го слушна неговото име им рече „Пуштете го да влезе внатре!“ Човекот влезе, а Ибн Абу Давуд го поздрави и беше многу добар и милостив кон него - потоа му даде пет илјади и го испрати.
Присутните беа возбудени и му рекоа: „Ова го направи за еден обичен човек?’. Тој им го одговори следново:
„Во минатото бев многу сиромашен, а тој ми беше добар пријател. Кога појдов кај него му реков дека сум навистина многу гладен. Тој стана и отиде - потоа се врати со загреано јадење, слатки и леб.„ Му реков: „Јади и ти со мене“. Тој ми одговори: „Не!“Јас му реков: „Се колнам во Аллах, нема да јадам, ако и ти не јадеш со мене!“ Кога почна да јаде, му се слеваше крв низ устата. Го прашав: „Што е тоа?“ Ми одговори: „Болест!“ Јас му реков: „Жити Аллах! Кажи ми!“ Тој одговори:
„Кога дојде кај мене, немав ништо да ти дадам - но на моите заби имав една лента од злато. Ја тргнав и ја продадов.
Ибн Абу Давуд ги праша присутните: „Зарем да не биде ваков човек награден?„
[Ибн ел џевзи, саид ал-Кхатир]
Човекот рече: „Кажете му дека Абу Џафар е на врата..“Кога Ибн Абу Давуд го слушна неговото име им рече „Пуштете го да влезе внатре!“ Човекот влезе, а Ибн Абу Давуд го поздрави и беше многу добар и милостив кон него - потоа му даде пет илјади и го испрати.
Присутните беа возбудени и му рекоа: „Ова го направи за еден обичен човек?’. Тој им го одговори следново:
„Во минатото бев многу сиромашен, а тој ми беше добар пријател. Кога појдов кај него му реков дека сум навистина многу гладен. Тој стана и отиде - потоа се врати со загреано јадење, слатки и леб.„ Му реков: „Јади и ти со мене“. Тој ми одговори: „Не!“Јас му реков: „Се колнам во Аллах, нема да јадам, ако и ти не јадеш со мене!“ Кога почна да јаде, му се слеваше крв низ устата. Го прашав: „Што е тоа?“ Ми одговори: „Болест!“ Јас му реков: „Жити Аллах! Кажи ми!“ Тој одговори:
„Кога дојде кај мене, немав ништо да ти дадам - но на моите заби имав една лента од злато. Ја тргнав и ја продадов.
Ибн Абу Давуд ги праша присутните: „Зарем да не биде ваков човек награден?„
[Ибн ел џевзи, саид ал-Кхатир]
