Селамун Алејкум.
Дали понекогаш се чуствуваш тажен?

Дали си несреќен поради искушенијата низ кои поминуваш? Дали си жалостен заради незгодите кои ги доживуваш? Дали си тажен заради тоа што Аллах не ти даде повеќе имот, затоа што мислиш дека тогаш би бил подобар верник? Дали твоите гради ти се стеснуваат поради чуството на грижа, заради твоите браќа и сестри кои страдаат по светот? Дали си тажаен...?

“Ако го помогнете пејгамберот... па, Аллах наму му помогна кога го истераа оние кои не веруваа, кога двајцата беа во пештера, кога му рече не неговиот другар: “Не плаши се, не тагувај! Аллах е со нас, навистина!“ И Аллах спушти смирна Своја и го поддржа со војска која не ја видовте, и го направи зборот на оние кои не веруваа да биде долу, а Зборот на Аллах, токму, горе. Аллах е Силен и Мудар! (Ет – Тевба 40)

Не грижи се и не тагувај, ако луѓето не ти помагаат!

Не грижи се и не тагувај, ако луѓето и самиот тебе, те остават на цедило!

Не грижи се и не тагувај, туку биди со својот пријател саллаллаху алејхи ве селлем практикувајќи го неговиот суннет, и кој никогаш не те напушта и секогаш ти препорачува: “Не грижи се, со нас е Аллах.“

Кур’анот нека ти биде најискрен пријател, а праксата од Ресулл саллаллаху алејхи ве селлем нека ти биде повод како да постапуваш во вакви ситуации. Ако тоа го постигнеш, ќе бидеш среќен. Ако луѓето те остават сам, а Аллах биде со тебе – самотијата од луѓето нема да ти наштети, ќе бидеш среќен и радосен.

Зарем Возвишениот Аллах твојот и мој Господар, не ни кажал да не тагуваме. Тој ни вети победа и успех, но само под еден услов – да бидеме верници (му’мини) и искрено предадени само Нему. А Аллах секако ги исполнува своите ветувања.

Не биди тажен поради сопствената сиромаштија, туку сети се на оние кои се гушат во долгови.

Не биди тажен затоа што ти веруваш во Аллах, Неговите Посланици, книги, мелеки, Судниот Ден, Аллаховото одредување – а додека другите не веруваат во Аллах, лажни ги сметаат Посланиците, не го признаваат Кур’анот, го порекнуваат Судниот Ден итн.

Не биди тажен затоа што Господарот твој кажува: “О Веровеснику, Аллах ти е Доволен тебе и на верниците кои те следат.“

Не биди тажен, туку замисли дека денес е последниот ден на овој свет, па зашто тогач да се грижиш и да бидеш тажен?! Во преданието стои: “Кога ќе се разбудиш, не очекувај дека ќе ја дочекаш ноќта, а кога ќе ја дочекаш ноќта не очекувај дека ќе се разбудиш.“ Еден од исправните претходници кажал:

“О сине од Адем, ти живееш три дена:

Вчера – а тој ден веќе помина!!!

Утре – не знаеш дали ќе го дочекаш!!!

Денес – па затоа плаши се од Аллах и биди Му покорен.

Не биди тажен затоа што твојот вистински живот се мери во денови кога си бил среќен и весел. Затоа не троши ги деновите во тага, а ноќите во грижи, а нату пак да се одаддеш на претерано уживање, затоа што Аллах, навистина не ги сака претерувачите.

Не биди тажен, затоа што Аллах ти ја даде Земјата и се што има на нејзе. Он направил од земјата да изнраснува разно разни билки, овошја, и по нејзе реки течат. На небото, за тебе ѕвездите и месечината сјаат. А ти повторно човеку си тажен!!!

Не биди тажен, затоа што од болеста може да се оздрави, гревовите можат да ти бидат опростени, долговите можат да се вратат, заробените да бидат ослободени, непослушниот може да се покае, а сиромавиот може да се збогати.

Не биди тажен, затоа што Аллах те штити, мелеките за твоите гревови бараат опрост, верниците во нивните дови за тебе се молат, Посланикот саллаллаху алејхи ве селлем за тебе ќе се завземе на Судниот Ден, Кур’ано ти дава убаво ветување, а најголем благодет на сево ова е – милоста од Нај Милостивиот. Зашто тогаш да бидеш тажен!!!

Ако не му препишеш здруженик на Аллах, ако си следбеник на Вистината, ако искрено го сакаш на Аллах тебареке ве те’ала и Посланикот саллаллаху алејхи ве селлем, ако ти е тешко поради твоите гревови кои си ги направил, и ако чуствуваш среќа кога ќе направиш нешто убаво, немаш причина да бидеш тажен.

Познатиот исламски научник Шејхул Ислам ибн Тејмијје рахимехуллах кажува:

“Што ми можат моите непријатели? Моја цветна градина и мојот Џеннет се во моите гради – каде и да одам со себе ги носам, ако ме убијат – ќе бидам шехид, ако ме протераат од мојата татковина – ќе посетам некои други места и таму ќе ја најдам мојата смиреност, ако ме фрлат во темница – ќе ми овозможат повеќе време да го проведам во ибадет и во осаменост со Аллах субханеху ве те’ала“