Home
1
Изговарање ниет за Абдест и Намаз Саб 05 Јан 2013, 2:29 pm
Muwehhid
Модератор
Во името на Аллах, Милостивиот, Семилосниот!
Благодарност му припаѓа на Алах, џелле шанху , Еден и Единсвен. Нека е салават и селам, на Аллаховиот Пратеник, неговата чесна фамилија и сите асхаби. Од Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем, не е пренесено дека во прилика на земање абдест или клањајне намаз дека ниетот се изговарал со зборови. Истотка, тоа не се пренесува ниту од асхабите, радијаллаху анхум, ниту пак од другии исправни генерации од овој уммет, така да во Аллаховата чиста вера не е пропишано изговарање ниет. Бидејчи, местото за ниетот е во срцето.
Имам Невеви, рахимехуллах, рекол: “Арапски лингвисти сметале дека ниетот намерата и одлука во срце. (Погледни: “Ел-Меџму, 1/309)
Истотака , рахимехуллах, рекол: Ниетот кој што е обврска при адбестот е нијет во срцето и не е обврска да се изговара со јазикот. (Погледни: Ел-Меџму 1/316)
Шејхул-ислам Ибн Тејмијје, рахимехуллах, рекол: “Ниетот е во срцето, а не со јазикот, по концензус (согласност) на сите исламски научници, во сите ибадети: намаз, чистење (абдест, гусул и тејјемум), зекает, хаџџ, пост, ослободување на робови, џихад, и друго. Кога со јазикот би го изговорил нијетот без одлука во срцето, не би бил исправен, по концензус (согласност) на сите исламски научници.
“Изговарање ниет наглас не е обврска, ниту е пофално дело, по концензус на сите муслимани, туку оној ниет кој што се изговара наглас е новотарија и е нешто кое што му се спротиставува на шеријатот. А ако тоа го прави со обедување дека е од шеријатскиот пропис, тогаш таквата личност е незналица, која е во далалет/заблуда, и заслужува казнена мерка од страна на кадијата(судијата).
“Нема му е обврска на клањачот да изговара: клањам сабах, ниту клањам пладен, ниту клањам икимдија, ниту на имамот ниту оној кој што клања зад нив. Нема да изговара клањам фарз или нафиле, ниту било што друго, туку е дозволено ниетот да биде во срцето, а Аллах најдобро знае што има во срцата. (Погледни: “Меџмул-фетва 22/217-223)
Имам Ибнул-Кајјим, рахимехуллах, рекол: Саллаллаху алјхи ве селлем, не велеше, на почетокот на абдестот: “Одлучив да земам абдест, ниту одлучив да клањам намаз, и сл. Тоа не го зборуваше, а тоа не го зборувале нкој од асхабите, ниту од него е пренесено еден харф за тоа, веродостоен или слаб сенад (Ланец на пренесувачи).
“Изговарање ниет е распространета новотарија кој што не е пренесена од ниту еден со веродостоен ланец на пренесувачи ,ниту со слаби ,ниту со споен или прекинат ланец на пренесувачи, дури ниту еден збор за тоа. Тоа не го пренесол дури ниту еден од неговите асхаби, никој тоа не го пофалие ниту еден од табиините, ниту четирите имами (Ебу ханифе , Шафија, Малик, Ахмед рахимехуллах). (Погледни:”Задул-меад. 1/189, и Китабус-сала, стр.195).
Хафиз Ибн реџеб, рахимехуллах, рекол: “Ниетот е намерата на срцето и не е обврска да се изговара она што е во срцето во прилика на чинење на ибадет. Некои од следбениците на Имам Еш-Шафија му го припишале говорот за ословување на изговарање ниет со зборови за намаз, но тоа го негирале познати воведувачи од редовите на шафискиот месхеб. (Погледни: Дџами ул-улуми вел-хикем стр. 31)
Шејх Мухаммед Насируддин ел-Албани, рахимехуллах, рекол: “Тоа е бидат-новотарија, без разединување меѓу научниците. Научниците се разединиле по прашањето да ли е добра или лоша новотарија, но ние велиме дека секоја новотарија во ибадетите е заблуда, порадизборовите на Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алејхи ве селлем: “Секој новотарија е заблуда, а секоја заблода води во Оган. (Погледни: Сифету салатин-Небијј, стр. 75)
Кога шејх Абдул-Азиз б. Баз, рахимехуллах, би запрашан за прописот изговарање ниет за абдест и намаз, на тоа одговорил: “Прописот за тоа е дека тоа е новотарија, затоа што тоа не ни е пренесено од Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алјхи ве селлем, ниту од асхабите, затоа е обврска да се напушти таа пракса. А ниетот, неговото место е во срцето, така да нема никаква потреба за негово изговарање, а Аллах е најдобар заштитник и Тој упатува на Правиот пат. (Погледни: Фетва улема биладил-харам, стр.137-132, и Рисалету фи татахири вес-салати, стр.18)
Шејх Мухаммед б. Салих ел-Усејмин, рахимехуллах, рекол: “Исправно е дека ниетот не се изговара со зборови и дека приближувањето на Возвишениот Аллах со изговарање нието на глас(со зборови) е бидат-новотарија која што е забранета. (Погледни: ‘Сирехул-мумтиа, 1/195)
Шејх Салих ел-Февзан, рекол: “Аллах, џелле шанху, добро знае она што е во ниетот и целта на срцето, дака да нема потреба да се изговара во текот на намазот, ниту во останатите ибадети. (Погледни: Мулехасул-фикхи, 1/83-85)
А Аллах ,џелле шанху, најдобро знае.
Припремал: Amir Smajić Medina, 16. 11. 1432. h.g.
Обработка: Ahlu-sunnah