ДОКАЗИ ЗА ОВИЕ УСЛОВИ ОД КУРАН И СУННЕТ
Доказ за (Илм) знаење:
Знај дека нема друг бог освен Аллах! (Мухаммед, 19)
освен оној кој ќе посведочи вистински. т.с ЛА ИЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ А оние знаат... т.с. знаење со срце она што го посведочиле со збор. (Зухруф, 86)
Пренесува Осман Ибн Аффан, р.а., дека Мухаммед, а.с., рекол: „Тој што ќе умре знаејќи дека никој не е достоен да се обожува освен Аллах, ќе влезе во џеннет.“ (Бухари)
Хадисот е потврден и Сахих пренесен.
Доказ за (Јакин) Убедување:
Зборовите од Возвишениот Аллах:
Верници се, навистина, оние кои веруваат во Аллах и во пратеникот Негов и кои, потоа, не се сомневаат, и кои се борат на Аллаховиот пат, и со имотите свои, и со животите свои. Оние, токму, се искрените! (Ел-Хуџурет, 15)
Искреното верување условно е во Ајетот со несомневање после верувањето. Тие кои ќе посомневаат се мубафици.
Се забележува од Ебу Хурејре, радијАллаху анху дека рекол; Аллах нека биде задоволен со него:Аллаховиот Пратеник, саллАллаху алејхи ве селлем, рекол: “Сведочам дека нема вистински бог освен Аллах и дека јас сум Аллахов Пратеник. Кој и да дојде пред Аллах со ова сведочење, без сомнеж ќе влезе во Џеннет. “
Хадисот е потврден и сахих пренесен.
Ебу хурејре, радијАллаху анху, пренесува подолг хадис и помеѓу другото спомнува: “Кого и да го сретнеп, кога ќе излезеш од обој ’палмник’ да сведичи ЛА ИЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ убеден со срцето во тоа што го зборува израдувај го со Џеннет.“
Доказ за (Ихлас) искреност со срце:
Зборовите од Возвишениот Аллах, субханеху ве те ала:
“искрено исповедување на верата е долг спрема Аллах“ (Зумер, 3)
Исто така зборовите:
“Наредено им е само Аллаха да го обожаваат, и верата искрено да Му ја предаваат, во сета чистота нивна, и намаз да извршуваат и зекат да даваат. И, ете, тоа е верата исправна! “ (Ел-Бејине, 5)
Ебу Хурејре, радијАллаху анху пренесува од Пратеникот, саллАллаху алејхи ве селлем, дека рекол: “Мојот шефаат ќе го имаат оне кои искрено со срце ќе кажат: ЛА ИЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ““
Хадисот е потврден и сахих пренесен
Итбан ибн Малик , радијАллаху анху, пренесува од Веровјесникот, саллАллаху алејхи ве селлем, дека рекол: “Аллах го забранил огнот на оној кој ќе каже ЛА ИЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ сакајќи го со тоа Аллаховото лице.“
Хадисот е потврден и сахих пренесен.
Двајца Асхаби пренесуваат дека Пратеникот, саллАллаху алејхи ве селлем, рекол: “Кој од срце искрено ќе каже ЛА ИЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХУ ВАХДЕХУ ЛА ШЕРИКЕ ЛЕХУ, ЛЕХУ ЕЛ МУЛКУ, ВЕ ЛЕХУЛ ХАМДУ, ВЕ АЛА КУЛЛИ ШЕЈИН КАДИР. (Нема вистински бог освен Аллах, Нему му припаѓа сета власт и благодарност Тој се може.) Аллах со овие зборови го отвара небото и го погледнува на оној кој ги изговорил на земјата. А кого Аллах ќе го погледне ќе му даде она што го барал.“
Хадисот го забележал ен-Неса’и и во делото “Ел-јевму ве ел лејли.
Доказ за (сидик) искреност во зборови:
Зборовите од Возвишениот Аллах, субханеху ве те ала:
“Елиф, лам, мим!Мислат ли луѓето дека ќе бидат оставени да речат” Веруваме “, а да не се стават во искушение. Ние веќе и оние пред нив ги ставивме во искушение. Аллах сигурно добро ги познава оние кои вистина зборуваат и оние кои лажат, “ (Ан-Анкабуд, 1-3)
Муаз ибн Џебек, радијАллаху анху, пренесува од Веровјесникот, саллАллаху алејхи ве селлем, дека рекол: “Кој и да посведочи искрено од срце дека нема вистински бог освен Аллах и дека Мухаммед е негов роб и Пратеник, Аллах ќе го заштити од огнот.“
Хадисот е пренесен во двата Сахиха. (Бухари и Муслим)
Доказ за (Мехабе) Љубов:
Зборовите од Возвишениот Аллах, субханеху ве те ала:
“Меѓу луѓето има и такви кои, покрај Аллах, прифатија други здруженици, љубејќи ги како што се љуби Аллах. А оние кои веруваат поцврсто го љубат Аллаха. И кога неправедниците би виделе, а бидејќи казната ќе ја видат, колкава е само моќта која Нему му припаѓа! А Аллах, навистина, е Силен Казнувач, “ (Ел-Бекаре, 165)
Исто така и зборовите на Возвишениот, субханеху ве те ала:
“О верници, оној од вас кој ќе отстапи од верата своја - та, Аллах ќе донесе народ што Он го љуби, и што оние го љубат: кон верниците ќе бидат милостиви, а кон неверниците ќе бидат груби; се борат на Аллаховиот пат и нема да се плашат од каков било укор на укорувачите. Ете, тоа е добрината Аллахова која ја дава со вољата Своја. Аллах е Неизмерен и Зналец! “ (Ел-Маиде, 54)
Енес, радијАллаху анху, пренесува дека рекол Аллавиот Пратеник, саллАллаху алејхи ве селлем: “Сласт на Иманот ќе поќуствува оној кај кога ќе се најдат три работи, да најмногу го љуби на Аллах и неговиот Пратеник, да љуби некого во името на Аллах и да мрази да биде вратен во куфар како што мрази да биде фрлен во оган.“
Хадисот е потврден и сахих пренесен.
Доказ за (Инкијад) покорување:
Зборовите од Возвишениот, Аллах, субханеху ве те ала:
“Приближете се кон Господарот ваш и бидете Му послушни пред да ви дојде казната; по тоа не ќе ви се помогне. “ (Ез-Зумер, 54)
“А кој има подобра вера од оној кој го предава лицето на Аллах, а доброчинител е? Ја следи чистата вера Ибрахимова. А Аллах Ибрахима го прифати за пријател! “ (Ен-Ниса, 125)
“А оној кој ќе го предаде лицето свое на Аллах а доброчинител е... тој веќе се фатил за најцврстото јаже. Аллахова е конечницата на работите! “ (Лукман, 22) т.с. на ЛА ИЛАХЕ ИЛЛАЛЛАХ.
“Но, не! Се колнам во Господарот твој! Оние не ќе веруваат се додека не те именуваат за судија за она за што се расправаат еднисодруги, се додека, потоа, не усетат во душите свои - за она за што ќе им пресудиш - теснотија, и се додека потполно не се предадат. “ (Ен-Ниса, 65)
Пратеникот, саллАллаху алејхи ве селлем, рекол: “Никој потполно не ќе верува се додека неговите потреби не го следат она со што јас дојдов во тоа се согледува потполна покорност.“
Доказ за (Кабул) прифаќање:
Зборовите од Аллах, субханеху ве те ала:
“И ете, така Ние не испративме ниеден пратеник пред тебе, во ниеден град, а расипниците да не речеа: “Ние ги затекнавме предците наши во оваа вера и ние, навистина, се управуваме по трагите нивни.” Им зборуваше: “И зарем да ви дојдев со патоказ подобар од оној што го затекнавте кај предците ваши?” Зборуваа: “Ние, навистина, не веруваме во она со што сте испратени.”Па, Ние им се одмаздивме. И погледни каква беше казната врз лажговците! “ (Ез-Зухруф, 23-25)
“Да, кога ќе им се рече дека нема друг бог освен Аллах се дуваат,
и зборуваат: “Зарем да ги оставиме божествата наши заради еден луд поет?” (Ес-Сафат, 35-36)
Ебу Муса, радијАллаху анху, пренесува дека Пратеникот, саллАллаху алејхи ве селлем рекол: “Примерот за упат и знаење со кои Аллах ме испрати е како примерот на обилен плоден дожд која паѓа на земјата. Плодната земја го впива дождот и од нејзе, потоа, изникнува многу трева. Непропустлива земја го задржува дождот. Нејзе луѓето ја користат за пиење, напојување и наводнување. Земјата која ја пропушта водата не ја задржува ниту пак од нејзе израстува било какво растение. Таков е примерот со оние кои ја разбрале Аллаховата вера, на кои им користело она со што Аллах ме испрати, па оние ќе научат и други ќе подучуваат и примерот на оние кои тоа не им е од корист, кои не го прифатиле Аллаховата упат со кој сум испратен.“
Хадисот е потврден и сахих пренесен.
Home
Обврски кои е должен да ги зне секој муслиман и муслиманка Вто 30 Окт 2012, 1:27 am
