Спуштање на рацетео во време на намазот (малиикиски месхеб)

За секој човек, според видот на малиикискиот месхеб, е мандуб (предложено), рацете во време на намазот да се спуштени на страните од своето тело; а мекрух е, ако се стават тие една над друга (да се спојат). [Ал-кхураши ала мукхтазар кхалил 1/286 – објаснување на кахлиловата изјава „и оставитеги рацете на вашите страни обесени]

Скоро сите учењаци од табиините во намаз, ги спуштале нивните раце на своите страни. Од нив биле и следниве: Саид ибн ал-муссајб; Ибрахим ан-накхаи; Хасан ал-басри; Мухаммад ибн ширин; Саид ибн џубаир; Абдуллах ибн аз-зубајр; Ибн џураји; Имам ал-авзаји и Имам малик ибн анас. [ал-муснаф од ибн аби шајбах]

Во ал-муснаф од ибн аби-шајбах, се следниве изјави забележани:

„Хасан ал-басри и ибрахим ан-накхаи ги оставале во намаз нивните раце обично обесени на своите страни.„

„Абдуллах ибн зубајр (внук на абу бакр ас-садик) ги оставаше неговите раце спуштени, додека клањаше.„

Аш-шавкани исто така рече:

„Ибн ал-мунтир пренесува, дека ибн зубајр, ал-хасан ал-басри како и ан-накхаи обично ги оставале своите раце обесени на своите страни. Тие не ги врзувале рацете десна над лева.„

Шеих ал-кхадр аш-шинкити рече:

„Учењаците рекоа, дека абдуллах ибн зубајр го привземи намазот од абу бакр. Ова е доказ, дека спуштањето на рацете, на страниците од своето тело, е коректно - оти ибн аз-збуајр го научи намазот од него (абу бакр ас-садик).„ [ибрахим ан-накд страна 63]

Ибн абдул-барр рече:

„Абдуллах ибн ал-изар рече: „Често бев придружник на саид ибн џубаир. Тој го виде на еден човек во намаз, кој што ги имаше неговите раце спојано. Тој појде кај човекот, му ги одврза рацете, и се врати кај мене.„ [ат-тамхид 10:76; како и во ал-мусаннаф забележано]

Стафот на имам малик

Ибн рушид ал-малики рече:

„Учењаците имаа, во врска со спојување на рацете во намаз, различни мислења. Малик го сметаше тоа како мекрух (во време на фарскиот намаз); Но го дозволуваше во доброволните намази (Нафила и суннет).„ [бидајах ал-муџтахид ња нихајах ал-муктасид]

Ибн ал-казим рече:

„Во врска со спојувањето на рацете во намаз (десната над левата), рече имам малик: „Мене тоа не мие познато во фарскиот намаз.„

Ибн ал-казим кажува даље:

„Него имам малик не сака рацете да се една со друга спојани, но во предложените/добровилни намази, ако трае намазот далго, нема никаква штета од тоа, додека помага во станатата состојбата.„ [ал-мудаванах ал-кубра 1/76]

Докази од хадисите

Абу хамид кажувал, додека биле десет асхабии (радхиуАллаху Анхум) присутни:

„Секогаш кога се исправаше Аллаховиот пратеник во намаз, ги креваше неговите раце до висина на неговите рамена и донесуваше текбир (Аллаху Акбар), и ги исправаше неговите раце, додека секоја коска од неговото тело ја земаше природната позиција....„ [бухаир, абу давуд, тирмизи, ахмед и ибн кхузајма – веродостоен хадис]

Шеих абдуллах бин хамид али рече за овој хадис:

„Исправената позиција на рацете е таја, ако се од страната на телото. Неможе да се рече, дека рацете на човекот се исправени, додека се на градите спојани.„

Шеих мукхтар ад-давди (мауретански научник) рече:

„Ако пејгамберот во намазот ги спојувал неговите раце, во начин - една над друга - сигурно ке го упоменеле присутните асхабии р.А., кога рекол: „ Додека секоја коска од неговото тело ја земаше природната позиција...„ [машруијат ал-садл фи ас-салат]

Еден друг хадис ни кажува:

„Пејгамберот обично им забрануваше на луџето во фарските намази, нивните раце да ги стават на нивните половони, како и лактата да им бидат на страните истегнати.„ [дахлил ал-раџбини ила ал-ријад ал-салихин 1/838: хадис број 1755; сахих од муслим 1/387; тирмизи 1/297 како и бухари]

Абу кантани ал-хасани вели за овој хадис:

„Ако некој човек ги става неговите раце на неговата половина, со латктата истегнати на страните, ги бенудва рацете. Според ова имаат малиикиските учењаци могучност да донесат одлука, дека пејгамберот им наредил на луџето што клањале, нивните раце да не ги спојуваат, додека се во станата позиција. Додека рацете се една над друга спојани, се бендуваат. Подобро е рацете да се во нивната природна состојба, значи, да се спуштени на страната од телото. Што се оденсува за забранувањето во овој хадис, го објаснуваат учењаците вака: Подобро е таја пракса (спојување на рацето) да се одтргне - но ако ипак се спојани рацете, нема да биде намазот погрешен.„

Како што спомнавме горе, клањал ибн аз-зубајр со рацете спуштени. Ибн аббас р.А. беше прашан за клајнањето на пејгамберот , и рече:

„Ако сака некој да знае, како Аллаховиот пратеник клањаше, да го следи намазот на ибн аз-зубајр.„ [абу давуд]

„Што се однесува за пренесувањата, кои што укажуваат, дека пејгамберот и неговите асхабии р.А. клањале, додека нивните раце биле спојани; Од нив се само два хадиси аутентични. И во никое од тие пренесувања не се укажува експлицитно, дека и тој () на тој начин клањал.„ [ал-муршид ал-муин страна 44; абдуллах бин хамид али]

Тврдењето на маликиите

Имаат околу три до четири тврдења кај малииките.

Шеих усман ди-фодио рече:

„Во врска со спојувањето на рацете во намаз, за да биде телото по стабилизирано, имаат 3 тврдења: Некои викаат, дека е апсолутно дозволено. Други викаат, дека мекрух, освен во доброволните намази, ако станатата позиција трае далго. Но други го предложуваат тоа - сасим, ако зглобот на левата со десната рака се опфати и под градите намести.„ [ал-бајан; забелешка: Дан фодио сам тврдеше, дека рацете треба да се спуштени на страниците – тој рече: „Се креваат рацете во висина на рамениците, се вели „Аллаху Акбар„, и рацете се спуштаат на страниците.]

1. тврдење: Мекрух е, во време на фарскиот намаз рацете да се спојани. Но досволено е (мубах) во време на доброволни намаз.

Шеих ахмад ад-дардир рече:

„Дозволено е рацете во време на доброволниот намаз да се спојани, а мекрух е тие во фарскиот намаз да се спојани.„ [Аргаб ал-масилик ли мадхаб ал-имам малик]

Шеих аз-зарук рече:

„Намазлијата не ја спојува десната со левата рака во фарксиот намаз - иако е тоа дозволено во време на доброволниот намаз - во причина, ако тој трае далго, и за намазлијата да има поддршка.„ [Шарх ар-рисала (ал-кајравани)]

Абу канит ал-хасани рече:

„Во фрскиот намаз, од страна на малиикискиот месхеб, е мекрух рацете во станатата состојба да се спојуваат.„ [забелешка број 1003 од гуилдинг хелпер]

2. тврдење: Дозволено е во фарскиотм, како и во доброволниот намаз, рацете да се спојани:

Ова е тврдењето на Ашхаб и ибн нафи. И ибн абдул-барр тоа го тврди.

3. трвдење:

Се спојуваат рацете и во фарскиот и во доброволниот намаз (ова е предлог):

Тоа ге преносуваат мутриф и ал-мајишун од малик. [ат-тахзил 1/395 од иб рушид]

Ал-кади ијад, наброја во неговата книга, - како дозволени аспекти во намазот - следниве:

„Ставањето на десната рака над левата во висина на градите - а некои викаат над попогот - е дозволено, додека не намерува со тоа да се поддржи.„ [Ал-кава´ид ал-ислам]

Но има и уште едно 4. тврдење - тоа, дека спојувањето на рацете во намаз е општо забрането:

Тоа се пренесува од иракските учењаци од малик. [ал-мувата 1-281; објаснување од ал-баги]

На крај од неговите испити, спомнува шеих абдуллах бин хамид али, следново:

„Резуме: Спуштувањето на рацете во намазот е стафот на имам малик - и тоа го докажуваат хадисите на пејгамберот , дека тој така клањал. И исто така клањале табиините, и тоа беше стафот на абдуллах ибн аз-зубајр, кој што го научи намазот од абу бакр, а абу бакр директно од пејгамберот .„


Извори: [Маликиските аргументи, дека не се спојуваат рацете во намазот од шеих абдуллах ибн хамид али и тхе гуардиан хелпер од абу канит ал-хасани; некои цитати се одземени од madanitimbukti.wordpress.com]
Превод: Abu Al-Amin Muhammad
Проект: ahlu-sunnah.org

Вниманије: Предходниот текст го укажува сатфот на малиикискиот месхеб - но незначи тоа, дека ние го следиме на истиот, него сакаме само да укажиме, дека во врска со самите практики во намаз, нема согласност [иџма].