Неколку мисли на големите умови за космосот како доказ за постоењето на Бога.


Жан Жак Русо – е француски писател филозоф , кој живеел во 18 век рекол:

,, Голема е глупост да се претпостави дека оваа хармонија во овој свет може да настане од слеп механизам или случајно покрената материја.

Цицерот најголем римски говорник , филозоф и политичар , кој живеел до 106- 43 година п.н.е вели: ,, Од готови букви случајно не може да се напише ниту еден збор а не една книга...

Исак Нутон- Англиски физичар , математичар и астроном. Живеел од 1642- 1727 година. Еден од најзначајните личности во историјта на науката. Тој е основач на механиката како посебна научна дисциплина. Неговата теорија за гравитација е една од најголемите достигнувања на науката. Тој рекол”: ,, Целата хармонија во овој Космос можела да настане само затоа што Семоќниот Создавател сакал и тоа го создал.

За овој голем научник се зборува дека секоја ноќ послее неговото наблудување на ѕвездите, длабоко се поклонувал на Создавателот на Космосот, бидејчи имал претчуство дека целиот космос го слави Својот Создатаел.

Исак Њутон имал за ова право; Куранот за ова вели:

,, Него Го слават и Му се клањаат седум небеси, Земјата и се што е помеќу нив. Не постои ништо што Него не го слави и не Му се заблагодарува, но вие не го разбирате нивното славење и клањање на Неговото Битие. Навистина Тој е Благ и опростува.,, (Исра 13)

Арртур Станли Еддингтон – живеел од 1882-1944 година Англиски астроном и физичар Директор на опсерваторијата во Кенбриџ, рекол:

,, Науката може една по друга да ги открива природните тајни, но никогаш нема да дојдеме до вистинскиот изглед на космосот. Модерните науки и астрономијата нужно не водат кон Бога. Космосот до крај го знае само Оној кој го замислил и го создал.. ,, Зарем не ви реков дека само Јас ги занам тајните на небесата и Земјата,,. (Ел-Бекара 32)

Луцие Анеј Сенека – живеел во 1 век од нашата ера. Римски филозоф, писател, правник и сенатор рекол: ,, Кога ѕвездите би можеле да се видат само од една точка на земјината поворшина луѓето постојано би патувале таму за да го набљудуваат небото и да се восхитуваат на Неговите чуда,,.

За ова Куранот вели:

,,Ние за небото создадовмее ѕвезди, и ги украсивме за оние кои ги гледаат (Кои земаат поука) (Ет-Теквир 15)

Ѕвезденото небо е најубавата појава во природата. Ние доколку се навикнуваме на таа убава појава, да многу мал број на луѓе го набљудуваат небото и да уживаат во неговата убавина, и да се восхитуваат на божјата мудрост и Големина.

Најновите научни откритија на полсто на нуклеарната физика, хемија , ембријологија, генетика, астрономија, т.е во сите науки , дадоа такви аргументи да овие закони не можат да настанат самите од себе.

Гледајќи го сето ова неможе никој а да себеси не си постави прашање:

- Како можело на настане сето ова?

Зашто е овеа вака? Дали со сето ова( организација, состав, фунција и цела) раководи некое разумно сезнајно цемоќно битие или со него раководи една обична несвесна материја или слеп случај? И илјада други прашања:

Ако некој одговори ” природата”тогаш каква е таа природа која во себе ги има овие атрибути; да е сезнајна , семоќна, да има архитектонски и творечки способности, да управува со се: од најситните делови на атомот до галаксиите во овој космос, сите овие да ги ораганизира и да одоржува хармонија и да ги води кон една цел. Зарем овие атрибути кој нужно е потребно да ги има ” природата” на која и го должат постоењето на вој свет и себеси, во верата не му се препишуваат на Бога. Зарем ова не е верување во природата , зарем ова не е заменување на поимот Бог со природа, зарем ова н е бегство за одговорност за делата каој човекот ги прави кој што Бог ја бара а нормално ” природата” не ја бара, таа не испрача објави, пратеници туку има само закони кој нормално друг( Бог) и ги воспоставил и таа ти ги следи.

Зарем е можно да се рече дека овој свет чии што дел е човекот е резулата на случајно покренати процеси? Зарем во нашиов свет во кој живееме настанува нешто случакно, овој случај не знале ли кој последици ќе предизвика неговото активирање?

Не . Човечкиот разум и овие глупости не ги прифаќа. Зарем е разумно после тоа што нашите очи не се во состојба да го видат Нашиот разум неможе да ја свати суштината на Неговото битие.

Човекот уште во својата најрана младост се запознава со законите на природата: законите на физиката, хемијата... и сите други науки. Само како пример че го земиме еден од овие закони: Гравитацијата – тоа е способност на Земјата да привлекува кон себе се што постои на неа, како резулата на ова ние и се друго што има на оваа наша планета стои на неа а не е одлетано во Космосот. Сите имаат слушнато за постоење на центрипетална и центрифугална сила. Тоа се две сили кој ја држат нашата планета на точно одредено растојание од Сонцето , каде што едната сила на Сонцето како центар на Сончевиот систем ја привлекува Земјата кон себе за да не би Земјата одлетала во бесконечниот простор на Космосот , а другата , силата која што Земјата ја задржува Сонцето не ја глодне( привлече кон себе) и овие две сили дејствуваат на растојание од 150 милјони км. Зарем некој ја видел гравитационата сила? Зарем некој ја видел центрипеталната и центрифугалната сила? Не / А зарем некој ги почуствувал резултатите од нивното дејство? Да . Ние сме на Земјата, таа е на точно одредено место во Космосот. За нашите очи овие сили се невидливи во нашиот разум го даде својот збор.

Исто така Бог за нашите очи е невидлив но нашиот разум вели дека за да постои сето ова што го гледаме и она што не го гледаме и самото наше постоење е поврзано со нешто од кое зависи се . Бог во Куран вели:

,,Зарем (неверниците) се создадени без Создавател или само тие се создадени? Или тие се создатели на небесата и Земјата? Не само тие не сакаат да се убедат. (Ет-Тур 35-36)

Во основата сржта на верувањето е да се почуствува и доживее постоењето на Бога . Верувањето во Бога не значи само сознание за Неговото постоење, туку тоа со себе повлеку усовршување и прифаќање на сиидветно однесување и пракса со која Бог е задоволен. Верувањето не е само нешто да се зне дека Бог постои. Верувањето кои останува само во разумот како сознание а не наоѓа место во срцето и душта како волја и акција не е некакво верување.

Верувањето како потреба на човечкиот живот според исламското учење исклучиво има смисол на акција и соодветно однесување. На сите места во Куран каде се зборува за иман (Верување во Бога) се спомнуваат и добри дела. Многу пати се повторува: ,, Оние кои веруваат и работат добри дела. Многу бројни се и хадисите на Мухаммед а.с : Кој не го помага гладниот не може да му се рече дека е верник, кој не му посакува на другиот (на муслиманот) она што си го сака за себе не е верник која на другиот му посакува штета не е верник.

Верувањето во Бога човекот не го насочува и активитра во правец на борба за добро. Убаво и корисно која не го хуманизира човечкото срце и душа е лажно, безсодоржинско празно и дволично. За верникот Бог е најголем морален авторитет, извор на духиовните и моралните етнички врдености, извор на се што е убаво, племенито, корисно и возвишено. Верување во Бога значи признавање на Бога како најголем авторитет и прифачање на одредена дисциплина и однесување. Самиот збор ислам значи признавање и покорност на бОжјата волја. Ова не значи , како што мислат некои дека тое е фатализам. Покорноста на Божјата волја е основа на верување и значи вклучување во природниот ред на работите кој што Куранот го нерекува Суннетуллах и ускладување на своите активности и однесување со тој Божји ред не е нешто друго туку манифестација на Божјата волја .

Ускладувањето и потчинувањето на поединечна човекова волја со Божјата која се потврдува со законитостите во сите работи, значи Ислам. Некој добро рекол дека: Куранот е природата која што зборува, а природата Куран кој што молчи! Верувањето во Бога значи решение на најважните прашања на човечкото егзистирање, посебно целта за неговото постоење. Важни елементи на верувањето се : одговорност за делата и верување во животот после смрта.

Човекот не настанал случајно ниту пак како резулата на слепата природа. Тој не е тука за да биде гонет од своите нагони одредено време за потоа да изчезне за секогаш. Тој во рамките на Божјата концепција е планиран за вечноста, одредено му е местото и целта на своето постоење. Од тоа како ја сватил и извршил својата мисијата на Земјава.

Верувањето во Бога значи свест за себе, својата мисија, смоето место и целта на своето постоење. Од тоа како ја сватил и извршил својата мисија ќе зависи неговата среќа на овој свет које е попатна станица од својата цел на идниот свет. Се што верувањето во Бога бара од човекот е да тој биде корисен, да прави добро на секого и да го избегнува злото.

Верувањето во Бога значи заклетва дека човекот ќе биде човек.

Верувањето се потврдува со одредена пракса, а не се докажува со ардументи. Ова не значи дека таоа не може да се брани и докажува со разум ни доказ. Но, нема потреба за тоа. Акоа човекот го прифатил и тоа прифачање се претворило во цврсто верување, да смислата на неговиот живот и постоење е во тоа да се искаже и потврди со своето секојдневно однесување како корисен член на човечката заедница , тогаш тоа може да се докаже само со дела и содветна порака. Тука непотребни се било какви мудрувања дека човекот е верник ако нема пракса и дела.

Куранот е последна објава од Бога наменет за целото човештво до Суден ден а Мухаммед а.с последен Божји пратеник...



[You must be registered and logged in to see this link.]

Селам алејкум

Прекрасно.Аллах да те награди за трудот и за тоа што придаваш значење на моментите од науката.
Забелешки(видливи) немам за твојата тема,но еве јас да кажам нешто во врска со тоа.

Исак њутн,еден од поголемите физичари и математичари,и на сите нам познат за откритијето на гравитацијата(како што ти кажа) и бил уверен дека господ постоји.И во една прилика рекол;све е однапред одредено!

Еднаш приметил како јаболкото паѓа на тлото,и се распрашал:“Дали е силата која што влиаје на предметите што паѓаат,истата сила што го задржава месечината во неговото движење околу нејзината оска“!
Потоа,го открил и диференцијалниот сметач.Има доста да се каже за Исак Њутн и за неговите откритија,но тоа да го оставиме за наредните прилики.А сека да кажам дека,Њјутн се смета за еден од најуниверзалните научници.

А еве да раскажам еден настан што се случил,и е напишана и заведено во неговата биографија,значи историјски вистинит настан.

Во неговото биро(работна маса)имало еден убав модел на Сонце,планети и нивните месечини.

Еден ден ќе го посети неговиот пријател,кој што бил атеист и на Господ не му придавал големо значење.
Кога го погледнал убавиот модел на сончевиот систем на бирото,го запрашал Њутн’а;откаде му е тој прекрасен уметнички дотеран модел ?!Њутн на тоа му одговорил:“Настанал сам од себе!“

Тоа нее можно,му одговорил неговиот пријател,сиот шокиран од неговиот нелогичен одговор.
Меѓутоа,по неговото инсистирање да му одговори,Њутн сепак останал на почетниот став.

Увидел дека е Њутн тврд во одговорот,пријателот се налутил и кренал да оди!“Гледаш ли сега“Њјутн му одговори:“Со право се лутиш,затоа што,не можеш да поверуваш дека овој модел може сам по себе да се создаде,односно случајно.Додека,ти сакаш со својата сериозност да ми појасниш дека,големиот оргинал во универзумот,не го потребува својот Творец(креаторот).

Исак Шутн еден од Главните Масони во неговото Време!!!!

Келиметул-Хакк напиша:Исак Шутн еден од Главните Масони во неговото Време!!!!

[You must be registered and logged in to see this link.]

Селам Алјекум


Монотеизмот не беше спомнат,истотака безбожниците не беа спомнати,туку беше спомнат научник кој сака да го искаже она што срцето негово го чувствува и го кажува,преку еден негов добар пријател масон,но на начин каде што неговите чувства спрема Творецот(Создателот)ги искежува на нај концизен начин,филозовски,и само како нему му доликува.

Со овој чин не само Њутн,туку можат да се редат научници каде што нивните научни истражувања завршуваат со епилогот сличен на Њутн односно како следи.Многу од нив го примија исламот(јавно или не),од причина што нивните теорији завршуваа со Тоа-тоа што е кажано пред иљада и четристо години!Има луѓе од спротивната вера на нашето,и безбожници па и масони кој што покажуват симпатији спрема исламот(на начин каде имало и ќе имаме прилика да видиме и чујеме),па и желба за да го примат исламот!Но поради оправдани причини,тие јавно не се декларираат како такви,и го чекаат најпогодниот момент за да тоа го сторат.

Се прашувам,дали има од тие кој што живеат со духот на исламот(но не се муслимани),и дали има некое посебно правило(освен што треба да го кажат шехадетот)за нив, или треба да дадат пред некого (или институција)заклетва за да станат муслимани односно дали можат во тајност да живеат со исламот се до завршетокот на нивниот живот ?!Повеќе за ова,во темата,Шехадет без искреност и покорност...,од почитуваниот брат Мухарем Фазли.


Значи,да се вратам назад.Јас тоа што го кажував за Нјутн,имам аргументи,но не кажав во приликава која што ми се укажа,дека,а тоа во една моја тема го имам кажувано,тој никогаш не го спомнал Allah(Аллах)!Tој рекол дека универзумот е роден со законите на физиката!Значи,тој и со ова кажува и ги негира Аллах’овите закони!

Вероватно неговата дискреција се должи на тоа дека бил угледна личност со висок реноме,и сите негови реакцији со големо внимание се следеле,па така ,он и другите(научници,ителектуалци...) мислеле( ?)дека не треба да превземат нешто,што можеби би можело да им се уништи нивната каријерата а со тоа и иднината на научните истражувања во областа за кој што се тие определилие.

Нее важно тоа,дали е Њјутн масон или што и дае(мање више за тоа),туку важно е тоа дека,треба да ги цениме неговите вредности,трудот,залаганјата кој што тој ги има дадено за науката.Значи,тоа апсолутно не треба да се негира без оглед од кого тоа доаѓа.Доколку велиме за некого дека е тој таков или онаков(било муслиман или не),треба многу да размислиме пред да го сториме тоа.Све што беше кажано горе во темата од братот,се аргументирани и документирани,и дека,требаше со огромно внимание да се следи и прочита темата,и пота да се постави некое разумно прашање.

А валлахи теми со ваков карактер,не само што се повеќе од интересни,туку и преку ова човек може да има севап,тоа ќе е и садака,па на крај крајот тоа е и една врста на ибадет!
Ибадет со јазик е факт за ибадетот со изговарање или манифестирање со јазикот.
Еден дел од ова врста на ибадетот е благодарноста и увеличуванје на Аллах.
Што друго освен благодарноста и увеличувањето се спонува во темата,со приложените аргументи односно ајети од Куран како доказ!

На крајот еве уште некој пример од физиката поврзано со темата.

Покрај гравитацијата и електромагнетизмот откриени се и две фундаментални сили, слаба и јака нуклеарна сила, сили кој го држат језгрото на атомот заедно, одржувувајќи ја стабилноста на материјата. Тоа се тие четри основни природни сили кој што создаваат и го одржуваат универзумот, но не се дава да се соединат.

Сите места во космосот се исти, со исти закони на физиката, со ист почеток и крај, ние сме дел од тоа, ние сме дел од тој простор, каде што со нашето постоењето го ствараме, и дел од неговото време кое настанува со нашата динамика и ритамот на нашето живеење.
Но поради човековата невозмозност на таквите доживувања, ние не сме спремни да тоа го забележиме.


Голема е глупост да се предпостави дека ова хармонија во овој свет може да настане од слеп механизам или случајно покрената материја.
Тоа го вели Жан Жак Русо,во темата на братот ислам нур.

А еве што уште вели:
Законите се секогаш корисни за тие што имаат нешто,додека,штетни за тие кој што немаат ништо!