Home
1
Што го расипува намазот? Пет 11 Ное 2011, 12:25 am
Muaz al Islam
Модератор
Што го расипува намазот?
Намазот се расипува:
1. Во случај да се изостави некој од неговите составни делови (рукнови), доколку во текот или непосредно по завршетокот на намазот не се надокнади. Во таа смисла Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алејхи ве селлем, забележувајќи дека еден човек не бил смирен во намазот како што треба и дека после руку не се исправил и смирил прописно, а тоа се рукнови во намазот, па му рекол: ,,Врати се и клањај повторно, бидејќи не си клањал (како што треба)!“
2. Со јадење и пиење, бидејќи Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алејхи ве селлем, рекол: ,,Човекот во намазот навистина е зафатен.“ (т.е. човек сето свое внимание мора да го насочи и посвети само на намазот, а камоли во намазот да јаде или пие);
3. Со изговарање на било што што не е врзано за намазот со цел негово поправање. Во таа смисла се и зборовите на Возвишениот, субханеху ве те’ала: ,,... и пред Аллах понизно стојте!“ (Ел-Бекаре: 238), како и зборовите на Неговиот Пратеник, саллаллаху алејхи ве селлем: ,,На овој намаз не му доликува било што од обичниот човечки говор.“
Меѓутоа, тоа не се однесува на зборовите со кои се има цел да се исправи некој од пропустите во намазот. На пример, кога имамот ќе предаде селам, па ќе му се укаже да го надополни намазот. Кога ќе му се каже тоа, тој е должен да го надополни или кога во учењето ќе се збуни, па некој од муктедиите ќе го исправи и сл. за такво нешто нема пречка бидејќи е познато дека, иако Аллаховиот Пратеник, саллаллаху алејхи ве селлем, и Зул-Једејн проговориле во намазот, истиот не им бил расипан.
4. Со смеење во намазот. Под ова се мисли на гласно смеење, а не на смеење во себе (насмевка). Исламските научници се едногласни во мислењето дека смеењето го расипува намазот. Некои од нив дури сметаат дека гласното смеење не го расипува само намазот, туку и абдестот. Во таа смисла се пренесува од Пратеникот, саллаллаху алејхи ве селлем, дека рекол: ,,Насмевката не го расипува намазот, но гласното смеење го расипува.“
5. Со поголеми и почести движења ви намазот, бидејќи тие се во спротивност (со скрушеноста и смиреноста) во намазот. Тоа исто важи и за препуштање на мислите кои не се врзани за намазот, како и за движењата на телото (кои не прилегаат на достоинственото држење на намазот). Што се однесува на малите движења, како што се местење на турбанот (капата или шамијата), поминување еден чекор напред за да се пополни празното место во саффот или едно движење на раката, тоа не го расипува намазот. Доказ за тоа е дека Пратеникот, саллаллаху алејхи ве селлем, како имам во намазот, ја земал, ја подигнал и ја спуштил Умама. Умама е неговата внука од ќерка му Зејнеба.
6. Со додавање во намазот – во заборавање (сехв) – уште толку рекати колку што изнесува самиот намаз, така што пладневскиот намаз, наместо четири, се клања осум рекати и сл. Ова е вака бидејќи толку големото заборавање во намазот е доказ дека во него изостанала потребната присебност и скрушеност без кои намазот не е исправен.
7. Со присетување дека предходниот намаз не е извршен, да кажеме дека тргне да клања икиндија, а се сети дека не клањал пладне. Во тој случај икиндијата нема да му биде важечка сè додека не клања пладне, бидејќи со тоа го нарушува обврзувачкиот редослед на клањање на петте дневни намази, еден по друг, онака како е пропишано од Законодавецот. Значи, не може да се клања ниту еден фарз намаз додека не се клања оној пред него.
Превземено:
ИЦ-Форум
