Home
1
Разлика во ставот за Иман Чет 13 Окт 2011, 11:38 am
Келиметул-Хакк
Талиб
Разлика во ставот за Иман измеѓу следбениците на Ехлу-Суннет вел Џемаа и некои заблудели секти како Мурџиите и денешните Мурџии кои се полоши него предходните..
Дефиниција за иман. Иманот е составен од Дела и Говор.
Верувањето дека иманот се состои од дела и говор тоа е работа во која нема сомнеж. Тоа преставува иџмаа од сета Улемаа, односно ова е став на сите следбеници на Ехли Суннет вел Џемаа.
Шејхул Ислам Ибн Тејмијје, рахимехуллах рекол:
“Исправните Предходници постигнале иџмаа дека иманот се состои од дела и говор. Иманот се зголемува и смалува. А тоа значи говор на срцето и дела на срцето, а потоа говор на јазикот и телесни дела.“
(Ел – Фетава 7 том, 672 стр)
Иманот е составен од дела и говор се зголемува со покорност(во чинење на наредените дела и доброволните дела и нечинење на забранетети дела односно нивно избегнување) а се смалува со непокорност (неизвршување на наредените дела и чинење на забранети дела).
Оној кој ќе одземе нешто од ова како на пример да ги одземе делата на телесните органи или да го одземе говорот од Иманот го напуштил правецот на Спасената дружина односно Ехли Суннет вел Џемаа.
Ставот односно верувањето на Мурџиите за Иманот е дека делото не услов за валидност и присутност на Иманот кај некого. Иметого добиле од зборот Ел-Ирџаа, што значи одлагање или запоставување на делото.
Се делат на три групи:
Првата група се оние кои го негираат делото како темелност на Иманот, во однос на Кадерот и се поистоветиле со Кадериите и Мутезилите.
Втората група се оние кои го негираат делото како темелност на Иманот, како не возможност на слободна волја како на пример Џехмиите.
Третата група се оние кои се надвор од Џехмииската и Мутезилската идеологија и спаѓаат во :Јунусии, Гасании, Севбании, Тевмении и Мерисии.
Исправните Предходници(Селефус-Сахих) рекле за Мурџиите дека нивното верување е најпогодно за кралевите и владателите.
Да наведиме еден практичен пример:
Ако некој стори дело со кое се излегува од Ислам (починал некое дело на голем ширк или голем куфр) било тоа да се работи со изговарање или со чинење на дело на телесните органи, а се припишува на Ислам тој дотичен човек, вели дека е муслиман кај мурџиите сеуште е муслиман затоа што тоа дело не го срушило Иманот, бидејќи не во состав на Иманот.
Така ќе видиме како викаат делото е Ширк или Куфр ама сепак тој останува муслиман.
Нажалост ова го има погодено Умметов најповеќе и еден од најголемите опасности по него, исто така ова верување е многу застапено кај голем број даии во нашиве простори кои ето да речиме завршиле или студирале доста долго во арабските земји на познати универзитети.
Дали тоа им се вметнало несвесно или го чинат свесно, Аллах субхане ве те ала најдобро знае!!!
Дефиниција за иман. Иманот е составен од Дела и Говор.
Верувањето дека иманот се состои од дела и говор тоа е работа во која нема сомнеж. Тоа преставува иџмаа од сета Улемаа, односно ова е став на сите следбеници на Ехли Суннет вел Џемаа.
Шејхул Ислам Ибн Тејмијје, рахимехуллах рекол:
“Исправните Предходници постигнале иџмаа дека иманот се состои од дела и говор. Иманот се зголемува и смалува. А тоа значи говор на срцето и дела на срцето, а потоа говор на јазикот и телесни дела.“
(Ел – Фетава 7 том, 672 стр)
Иманот е составен од дела и говор се зголемува со покорност(во чинење на наредените дела и доброволните дела и нечинење на забранетети дела односно нивно избегнување) а се смалува со непокорност (неизвршување на наредените дела и чинење на забранети дела).
Оној кој ќе одземе нешто од ова како на пример да ги одземе делата на телесните органи или да го одземе говорот од Иманот го напуштил правецот на Спасената дружина односно Ехли Суннет вел Џемаа.
Ставот односно верувањето на Мурџиите за Иманот е дека делото не услов за валидност и присутност на Иманот кај некого. Иметого добиле од зборот Ел-Ирџаа, што значи одлагање или запоставување на делото.
Се делат на три групи:
Првата група се оние кои го негираат делото како темелност на Иманот, во однос на Кадерот и се поистоветиле со Кадериите и Мутезилите.
Втората група се оние кои го негираат делото како темелност на Иманот, како не возможност на слободна волја како на пример Џехмиите.
Третата група се оние кои се надвор од Џехмииската и Мутезилската идеологија и спаѓаат во :Јунусии, Гасании, Севбании, Тевмении и Мерисии.
Исправните Предходници(Селефус-Сахих) рекле за Мурџиите дека нивното верување е најпогодно за кралевите и владателите.
Да наведиме еден практичен пример:
Ако некој стори дело со кое се излегува од Ислам (починал некое дело на голем ширк или голем куфр) било тоа да се работи со изговарање или со чинење на дело на телесните органи, а се припишува на Ислам тој дотичен човек, вели дека е муслиман кај мурџиите сеуште е муслиман затоа што тоа дело не го срушило Иманот, бидејќи не во состав на Иманот.
Така ќе видиме како викаат делото е Ширк или Куфр ама сепак тој останува муслиман.
Нажалост ова го има погодено Умметов најповеќе и еден од најголемите опасности по него, исто така ова верување е многу застапено кај голем број даии во нашиве простори кои ето да речиме завршиле или студирале доста долго во арабските земји на познати универзитети.
Дали тоа им се вметнало несвесно или го чинат свесно, Аллах субхане ве те ала најдобро знае!!!
